มุนินทะ วะทะนัมพุชะ
คัพภะสัมภะวะ สุนทะรี
ปาณีนัง สะระณัง วาณี
มัยหัง ปิณะยะตัง มะนังฯ

“ข้าพระพุทธเจ้าขออาราธนานางฟ้า คือพระไตรปิฎก ผู้มีรูปอันงาม เกิดแต่ท้องประทุมชาติ คือพระโอษฐ์ของพระพุทธเจ้า ผู้เป็นใหญ่กว่านักปราชญ์ทั้งหลาย มะนัง ขอจงมาสู่มโนของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะปฏิบัติละเสียซึ่งอาสวะกิเลสที่ดองอยู่ในสันดานของข้าพเจ้า ทั้งอย่างหยาบ อย่างกลางและอย่างละเอียดให้สิ้นไปเสื่อมไป ข้าพเจ้าจะไม่ทำให้เป็น *อัตตกิลมถานุโยค ไม่ทำให้ลำบากแก่สังขาร”